اشتغالزايي بانوي قزويني در سايه اراده؛
كارآفريني كه معيشت ۱۰۰ خانوار را تامين ميكند
خريدار تابلو فرش
مهوش حيدريان يكي از كارآفرينان استان قزوين است كه چند سالي است كه در حوزه بافت فرش، گليم و تابلو فرش فعاليت دارد.
كارآفريني كه معيشت ۱۰۰ خانوار را تامين ميكند
به گزارش خبرنگار اجتماعي صبح قزوين؛ زنان در كشورهاي در حال توسعه اميد بزرگي براي ارتقاي خانوادهها و رشد و توسعه كشورهاي خود هستند؛ موفقيت زنان كارآفرين در اين جوامع نه تنها موجب سود اقتصادي است بلكه منافع اجتماعي و فرهنگي هم در بر دارد.
فرشبافي، هنري ديرينه از ايرانيان است كه در استانهاي مختلف كشور همچنان رواج داشته و نقش مهمي در بازار كار، تمدنسازي و فرهنگ ايراني داشته است.
به سراغ يكي از كارآفرينان استان قزوين رفتيم كه چند سالي است در حوزه بافت فرش، گليم و تابلو فرش فعاليت دارد؛ اين بانوي هنرمند نه تنها براي خود بلكه براي 100 بانوي ديگر نيز اشتغالزايي كرده است.
مهوش حيدريان اصالتا كرمانشاهي و اهل شهرستان سنقر است.
وي اظهار كرد: شهرستان سنقر به مهد فرش و فرش آهنين معروف است چراكه اين هنر، ميان مردمان اين شهرستان رواج داشته و فرهنگسازي شده است.
اين بانوي كارآفرين افزود: فرشبافي در شهرستان سنقر تنها به مسائل مالي باز نميگردد بلكه اينگونه فرهنگ سازي شده كه درنيمه دوم سال كه زنان، زمان بيشتري در منزل هستند، براي گذراندن دوران فراغت خود دارقالي به پا كنند.
در كنار دار قالي قد كشيدم
حيدريان با بيان اينكه در كنار دار قالي قد كشيدم، ابراز كرد: من هم مانند مابقي دختران اين شهرستان و خواهران بزرگترم كنار دست مادرم مينشستم گرچه شايد مستقيماً به منظور يادگرفتن به دستان مادرم نگاه نميكردم اما چون يك امر مرسوم در منزل بود از نزديك نظارهگر بودم.
اين بانوي كارآفرين اذعان كرد: در كرمانشاه مرسوم بود كه كارهاي چلهكشي را آقايان انجام دهند به همين منظور پدرم كارهاي اوليه چله كشي را انجام و دارها را آماده ميكرد تا خانمهاي خانه كارهاي بافت را آغاز كنند.
نگاه كردن به دستان مادرم، مرا به فرشبافي علاقهمند كرد
حيدريان با بيان اينكه شغل اصلي مردم شهرستان سنقر باغداري و كشاورزي است، ابراز كرد: وجود، دار قالي در منزل و نگاه كردن به دستان مادرم، موجب علاقه من به فرشبافي شد گرچه در كارهاي هنري ديگر مانند خياطي نيز در حد رفع نياز ورود پيدا كردم.
وي اظهار كرد: سال ۸۱ با توجه به شرايط كاري همسرم؛ به شهرستان الوند استان قزوين نقل مكان كرديم؛ پس از چند سال زندگي در اين شهرستان، زميني در روستاي نصرتآباد خريداري كرديم تا بتوانيم سرپناهي براي خود بسازيم.
اين بانوي كارآفرين اضافه كرد: اوايل زندگي در نصرتآباد را به صورت موقت انتخاب كرده بوديم اما با توجه به اينكه منطقهاي روستايي و بدون امكانات بود با مشورت همسرم تصميم گرفتيم شرايطي را براي آموزش و سرگرمي كودكان فراهم كنيم.
حيدريان عنوان كرد: اوايل با پيشنهاد همسرم، آموزش قرآن به كودكان را آغاز كردم كه با استقبال خوبي همراه بود.
وي ادامه داد: از آنجايي كه پيشه مردمان اين روستا نيز كشاورزي و دامداري بود، زنان هم پا به پاي مردان خود روي زمينهاي كشاورزي كار ميكردند كه اين موضوع براي من خوشايند نبود و همين جرقهاي شد كه با مشورت همسرم يك كارگاه آموزشي قالي بافي و گليم بافي براي بانوان راه اندازي كنم.
حيدريان ابراز كرد: براي اين كار گوشهاي از منزل خود را به كارگاه آموزش فرش بافي اختصاص دادم و اطلاعرساني براي جذب متقاضي و آموزش را از پايگاه بسيج آغاز كردم.
وي ادامه داد: به تدريج تعداد متقاضيان افزايش يافت تا اينكه با رايزني و راهنمايي سازمان بسيج سازندگي و سپاه صاحبالامر (عج) توانستيم اولين شركت تعاوني بافندگي را در آن منطقه به ثبت برسانيم.
اين بانوي كارآفرين اذعان كرد: بعد از ثبت تعاوني به ۴۰ نفر از بافندهها تسهيلات ارائه شد تا مواد اوليه مورد نياز بافندگي را خريداري و به طور مستقل براي كار خود را ادامه دهند.
حيدريان افزود: بر اساس تفاهم نامه سپاه صاحبالامر(عج) و فني و حرفهاي؛ بنده به عنوان مربي انتخاب شدم تا كارآموزان به راحتي و بدون مراجعه به شهر و پرداخت هزينه، مدرك قالي بافي خود را دريافت كنند.
تاكنون حدود 100 نفر مدرك قالي بافي دريافت كردند
حيدريان عنوان كرد: تاكنون حدود 100 نفر مدرك قاليبافي دريافت كردند و با همكاري ما مشغول به كار هستند و همچنان متقاضي براي آموزش وجود دارد.
وي اذعان كرد: قاليبافي علاوه بر اينكه يك هنر محسوب ميشود به عنوان صنعت و ميراث كهن ايرانيان نيز به شمار ميرود كه متاسفانه هنوز فرهنگ استفاده از اين صنعت در كشور و استان ما جا نيفتاده است.
اين بانوي كارآفرين با بيان اينكه بافندگي فرش تنها به منظور نياز مالي صورت نميگيرد، گفت: برخي گمان ميكنند كه تنها افراد نيازمند و ساكن روستا بايد اين هنر را بياموزند در حاليكه اقشار مختلف مانند دانشجو، دبير و پرستار نيز جزو خانواده بافندههاي ما هستند كه اين كار را از روي علاقه انجام ميدهند.
حيدريان با بيان اينكه ادامه داد: علاوه بر آموزش همواره در منزل يك تابلو فرش يا فرش براي بافتن دارم، اكنون در حال بافتن فرش 6 متري سالاري به عنوان يكي از بهترين و به روزترين فرش برند دنيا هستم.
وي عنوان كرد: از آنجايي كه در گذشته با شركتهاي سفارش فرش در كرمانشاه ارتباط داشتيم اكنون نيز از همانجا و تبريز ابزار اوليه نظير نخ و نقشه را تهيه كرده و سفارش ميپذيريم و به صورت تابلو فرش، قاليچه و فرش به آنها عرضه ميكنيم.
اين بانوي كارآفرين افزود: متقاضيان آموزش فرشبافي اغلب ساكن روستاي نصرتآباد و روستاها و شهرهاي اطراف مانند الوند، شريفآباد، حسنآباد و كمالآباد هستند.
حيدريان اذعان كرد: آموزش كارآموزان به شكل خصوصي و در كارگاه ارائه ميشود؛ بعد از آن در صورت تمايل براي ارائه مدرك به مركز فني و حرفهاي معرفي ميشوند.
وي با بيان اينكه وسعت كارگاه قالي بافي ما 55 متر است، اذعان كرد: اغلب بافندهها بعد از فراگرفتن آموزشهاي لازم در منزل، به كار خود ادامه ميدهند اما بنا داريم تا چند ماه آينده در زمينه جذب بافنده روزمزدي نيز ورود كنيم.
اين بانوي كارآفرين در خصوص وضعيت كسب و كار بافندهها بيان كرد: قبل از ثبت تعاوني، سفارشات بيشتري از تبريز و كرمانشاه ميپذيرفتيم اما اكنون چون بافندهها به صورت شخصي براي خود كار ميكنند، ميزان سفارشها كاهش يافته است.
حيدريان خاطرنشان كرد: آذرماه سال 1400 توانستيم تعاوني بافندگي را ثبت كنيم اما تاكنون موفق به دريافت مجوز كارگاه نشديم.
وي افزود: متاسفانه برخي ادارهجات در بحث مجوز با ما همكاري لازم را ندارند و طي اين مدت، تنها ارگانهايي كه بعد از اداره كار و رفاه و اجتماعي از ما حمايت داشته بسيج سازندگي، سپاه و صنايع دستي بود.
ارگانهاي متولي براي فرش دستبافت اهميتي قائل نيستند
اين بانوي كارآفرين ابراز كرد: شايد يكي از دلايل سردرگمي ما براي اخذ مجوز؛ صنعتي بودن استان قزوين باشد چون آنطور كه بايد روي صنعت فرش و گليم كار نشده بنابراين ارگانهاي متولي براي فرش دستبافت اهميتي قائل نيستند.
حيدريان عنوان كرد: اكنون با همكاري صنايع دستي توانستم مجوز آموزش كارگاهي انفرادي دريافت كنم و با توجه به قوانين دست و پاگيري كه وجود دارد، ديگر تمايلي به دريافت مجوز كارگاه آموزش گروهي فرش بافي ندارم.
وي با بيان اينكه هدف ما تنها اخذ مجوز نيست، اذعان كرد: در شرايط كنوني جامعه كه وضعيت اقتصادي چندان مطلوب نبوده و تورم و گراني، معيشت خانوادهها را با چالشهايي روبرو كرده، در نظر داريم كه تعدادي خانم سرپرست خانوار، بدسرپرست و بي بضاعت همكاري را توانمند و به درآمد پايدار برسانيم بنابراين نميتوانيم منتظر اخذ مجوز قاليبافي باشيم و با همان گليم و جاجيم كار را پيش ميبريم.
كسادي بازار گليم به دليل شناخته نبودن اين صنعت
اين بانوي كارآفرين با اشاره به اينكه با مشكل بازار فروش گليم در استان قزوين همراه هستيم، تصريح كرد: ما توليدات را به كردستان، كرمانشاه و بيجار ارسال ميكنيم چون در استان قزوين هنوز استفاده از اين كالا فرهنگسازي نشده و آن را به عنوان كالاي زينتي ميشناسند.
حيدريان در پايان گفت: از ميراث فرهنگي، بسيج سازندگي و صنايع كمال قدرداني را داريم كه با بازديد هاي دورهاي موجب ايجاد انگيزه و دلگرمي در بافندها و كارآموزان ميشوند.
بازدید: