از قالي‌بافي در يك كارگاه قرضي تا صادرات فرش به اروپا/ منتظر كار دواتي نماندم
خريدار قالي
فاطمه سپهوند فارغ‌التحصيل رشته مديريت صنعتي از دانشگاه ملي است كه پس از اتمام درسش به جاي اينكه منتظر بماند شغل دولتي پيدا كند مسير بافندگي فرش را دنبال كرده، او امروز و پس از حدود ۱۰ سال نه تنها به كارش علاقه دارد، بلكه با سرمايه حدود ۳ ميليون تومان توانسته براي ۱۵ نفر به طور ثابت شغل ايجاد كند.
از قالي‌بافي در يك كارگاه قرضي تا صادرات فرش به اروپا/ منتظر كار دواتي نماندم
خبرگزاري فارس لرستان- نسرين صفربيرانوند، فاطمه سپهوند بافنده خرم‌‌آبادي كه ۳۳ سال سن دارد با وجود مخالفت خانواده و اطرافيان فرش بافي را در يك كارگاه آموزشي يا مي‌گيرد.
او كه پس از راه‌اندازي كارگاه دوره طراحي فرش را در دانشگاه جامع علمي كاربردي نيز طي مي‌كند، مي‌گويد: دانشگاه جامع علمي كاربردي علاوه بر افزايش اطلاعات و تجربيات جديد در ايجاد انگيزه و معرفي ما نقش مهمي داشته است.
اين بافنده جوان و باانگيزه مي‌گويد: در مسير بافت فرش با ناهمواري‌هاي زيادي مواجه شدم ، اما كوتاه نيامدم چون باور داشتم كه خالق كركيت من بودم، وقتي خودت چيزي را توليد مي‌كني مانند فرزندت دوستش داري.
با ابن بافنده فرش گفت‌وگوي كوتاهي انجام داده‌ايم كه در ادامه مي‌خوانيد.
چطور شد با وجود تحصيلات دانشگاهي، اين مسير را انتخاب كرديد؟
اينكه من اين مسير را انتخاب كرده‌ام براي خودش داستاني دارد، من سال ۹۰ از دانشگاه ملي فارغ التحصيل شدم، مدتي تمام استخدامي‌ها را شركت كردم اما نتوانستم شغلي پيدا كنم.
يكي از دوستان به من گفت كه تا شغلي پيدا مي‌كني فرشبافي را دنبال كن، وقتي اين موضوع را مطرح كردم خانواده به شدت مخالفت كرد، مي‌گفتند اين همه درس خوانده‌ي كه بافنده بشوي.
اما چون دلم نمي‌خواست بيكار بنشينم به يك كارگاه آموزش فرش رفتم و شروع به بافندگي كردم.
قبل از اينكه سراغ كارگاه برويد، به فرشبافي علاقه داشتيد؟
قبل از اينكه به كارگاه آموزش فرش بروم علاقه چنداني نداشتم هر چند مادرم در گذشته بافنده فرش بود، اما وقتي به كارگاه رفتم علاقه پيدا كردم و متوجه استعدادم در اين حوزه شدم.
كارگاه را چه زماني راه‌اندازي كرديد؟
وقتي سراغ فرش بافي رفتم تازه تحصيلات را تمام كرده بودم و درآمدي نداشتم پول شهريه كارگاه را هم به زحمت تهيه مي‌كردم ،پدرم هم كه كمكي نكرد چون مخالف بود.
حتي براي خريد طرح اوليه گوشي خود را فروختم، فرش را تا نيمه يافته بودم كه با دوستم تصميم گرفتيم كارگاه بزنيم.
با چه قدر سرمايه شروع كرديد؟
من با حدود ۳ ميليون تومان كار را شروع كردم، يا قرض و قوله كارگاه را راه‌اندازي كرديم.
چه حسي داشتيد وقتي وارد اين عرصه شديد؟
ببينيد، بافت فرش سراسر عشق بود و زندگي، اينكه خالق محصولي بودي كه مرگ ندارد حس شيريني است.
در اين مسير خيلي اذيت شدم و ناهمواري‌هاي زيادي ديدم اما كوتاه نيامدم چون باور داشتم كه خالق كركيت من بودم.
وقتي چيزي را توليد مي‌كني مانند فرزندت دوستش داري.
چطور شد به فكر تحصيل در دانشگاه جامع علمي كاربردي افتاديد؟
بعد از چند سال از فعاليتم در حوزه فرش سال ۹۵ يا ۹۶ بود كه متوجه شدم رشته طراحي فرش در دانشگاه جامع علمي كاربردي وجود دارد اين شد كه ورود كردم.
تحصيلات آكادميك چه تاثيري بر فعاليت شما داشت؟
علاوه بر اينكه اطلاعات زيادي را در حوزه طراحي كسب كردم و تجربيات جديد و متنوعي را به دست آوردم، دانشگاه نقش مهمي در معرفي ما كه جوان بوديم و تازه شروع كرده بوديم داشت.
حضور ما در نمايشگاه‌هاي مختلف داخل و خارج استان انگيزه ما را براي ادامه كار دو چندان كرد، ما پاي ثابت همه نمايشگاه‌ها بوديم.
نكته ديگر اينكه من چون كارم رو دوست داشتم وقتي با دنياي جديدتري آشنا شدم ديدمان بازتر شد و متوجه با ارزش بودن فعاليتم شدم.
خوب يادم هست در يك نمايشگاه رييس دانشگاه جامع علمي كاربردي كشور سفارش ۴۰۰ تابلو فرش را به ما ارائه كرد كه دلگرمي و انگيزه زيادي به ما داد.
از اينكه سراغ شغل دولتي نرفتيد، پشيمان نيستيد؟
خير، همه چيز شغل دولتي نيست، بعضي وقت‌ها بايد ريسك پذير باشي و منتظر نماني معجزه‌ي اتفاق بيفتد بايد خودتان معجزه كنيد.
من مي‌توانستم خانه بمانم به اين بهانه كه كار دولتي نيست اما توجيه مناسبي نبود.
به هر حال هر مسيري سختي‌هاي خاص خودش را دارد هيچ كاري آسان نيست، اما اگر به كارت علاقه داشته باشي موفقيت در انتظار تو است.
تلاش و كوشش پشت بند شغل علاقه داشته باشي عشق به كار باعث موفقيت در هر شغلي مي‌شود،
نكته ديگر در بازار آزاد به ويژه صنايع دستي مي‌توانيم ايده داشته باشيم و به آنها پر و بال بدهيم.
كمي درباره كارتان توضيح مي‌دهيد؟
من سالانه به ۱۵۰ تا ۲۰۰ نفر آموزش مي‌دهم كه پس از پايان دوره و دريافت مدرك براي خودشان كسب و كاري راه مي‌اندازند.
اكنون چند نفر ثابت براي شما كار مي‌كنند؟
تا قبل از كرونا ۴۰ نفر براي ما به طور ثابت كار مي‌كردند، اما كرونا به كسب و كارها آسيب وارد كرد، اكنون ۱۵ نفر به طور ثابت در كارگاه مشغول فعاليت هستند، تمام تلاشم را انجام مي‌دهم تا به دوره قبل از كرونا برگرديم تا تعداد بيشتري را جذب كنيم.
توليد و بازار شما چطور است؟
توليد ما اكنون به سمت پيش فروش رفته است، حدود يك سال است قراردادي را با يك سري اشخاص منعقد كرده‌ايم و فرش‌هاي تمام ارگانيك يعني فرش درشت بافت، تمام پشم با رنگرزي طبيعي را براي صادرات به كشورهاي ديگر توليد مي‌كنيم.
يعني فرش‌هاي ارگانيك بازار داريد؟
بله، بازار خوبي دارد، اين فرش‌ها براي اتاق كودك و افرادي كه در بستر بيماري هستند بسيار مناسب است زيرا از زخم بستر جلوگيري مي‌كند.
مواد اوليه اين فرش را در استان تهيه مي‌كنيد؟
بله، نخ مورد را در استان تهيه مي‌كنيم، رنگرزي هم كه طبيعي است.
اولين درآمد را يادتان است؟
من اولين درآمدم از محل آموزش هنرجويان بود، چون زماني كه كارگاه را راه‌اندازي كرديم در حال بافت فرشي بودم كه ارتباط زيادي با اين فرش برقرار كرده بودم.
از درآمدتان راضي هستيد؟
هر چند در شرايط كنوني و افزايش قيمت‌ها هزينه و در آمد با هم نمي‌خوانند، اما ما يك مجموعه هستيم سفره‌ي پهن شد كم و زياد با هم كنار مي‌آييم.
وقتي مي‌گوييم فرش منظورمان فرش زير پايي دست بافتي است كه طرفداران خاص خودش را در دنيا از جمله آمريكا و كشورهاي اروپايي دارد.
ما بافنده‌هاي خوبي داريم از طرفي طرح‌هاي لري در گذشته نمادي از فضاي استان بوده است، اما متاسفانه امروز مسوولان به راحتي از كنار اين موضوع مي‌گذرند و طرح فرش لري دستخوش تغييرات شده است.
ما در حوزه فرش دستبافت حرف براي گفتن داريم البته اگر مسوولان پاي كار باشند، زيرا فرش درگذشته يكي از محصولات درآمد زا بوده اما واقعيت اين است كه امروز نه تنها فرش لري بلكه فرش ايراني وضع خوبي ندارد به گونه‌ي كه افغانستان هم از ما جلو زده است.
سخن پاياني اگر داريد.
من با وجود مشكلات و ناهمواري‌ها نمي‌توانم بي خيال باشم و اگر كاري را شروع كردم سنگ‌ها و موانع باعث نمي‌شوند كه من جا بزنم، اما ده سال است كه در اين حوزه فعاليت دارم اما بيمه نيستم در حالي كه چند سال ديگر جسمم فرسوده مي‌شود.
قاليشويي تهرانپارس
بازدید:
